Κτίριο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Παλλήνη

Ένα έργο συνέπειας, αξιοπιστίας και ταχύτητας.

Πρόκειται για ένα νέο ιδιωτικό σχολικό συγκρότημα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 1.511 τμ, στην περιοχή της Παλλήνης. Χωροθετήθηκε σε οικόπεδο απέναντι από ήδη υπάρχουσα σχολική μονάδα του ίδιου εκπαιδευτηρίου με στόχο την μελλοντική επέκταση του αλλά και την αποσυμφόρηση των υφιστάμενων κτιριακών εγκαταστάσεων.

Βασικός μας στόχος υπήρξε εξ αρχής η σύνθεση ενός κτιρίου που θα έχει ως γνώμονα την εξυπηρέτηση  του μαθητή και κατ’ επέκταση των πολλαπλών χρηστών του. Παράλληλα, απαιτήθηκε ο σχεδιασμός και η κατασκευή να πραγματοποιηθούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ώστε το συγκρότημα να ολοκληρωθεί και να τεθεί άμεσα σε λειτουργία. Η διάταξη αλλά και το μέγεθος του οικοπέδου έθεσαν με τη σειρά τους επιπλέον περιορισμούς για τη συνθετική διαδικασία.

Το κτίριο που προέκυψε, αποτελείται από δυο στατικά ανεξάρτητους όγκους, τον Α και τον Β. Ο Α, από κύριους χώρους, διαθέτει αποκλειστικά αίθουσες διδασκαλίας και στις δυο στάθμες, τοποθετημένες σε σειρά, το οποίο διαφαίνεται και στην οργάνωση της όψης του, όπου υπάρχει ένα είδος τυποποίησης. Αντίθετα, το κτίριο Β εκτός από αίθουσες, διαθέτει παράλληλα, χώρους που απευθύνονται στο προσωπικό του εκπαιδευτηρίου. Έτσι παρατηρούμε, την τυποποίηση που υπήρξε στο πιο συμβατικό κτίριο Α, να αποδομείται και να δημιουργεί πιο ελεύθερες ενότητες στην όψη. Αποκορύφωμα αυτού, αποτελεί η ανεστραμμένη δίριχτη στέγη στην επίστεψη του, που είναι το εξωτερικό αποτύπωμα της εσωτερικής διαμόρφωσης ενός παταριού που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει τις ανάγκες   της διοίκησης του εκπαιδευτηρίου.

Βασική μέριμνα υπήρξε, η διάταξη των αιθουσών που αποτελούν τον λειτουργικό πυρήνα για κάθε σχολικό κτίριο και με βάση αυτές καθορίστηκαν και όλες οι υπόλοιπες λειτουργίες. Η γραμμική διάταξη των χώρων αποδείχθηκε η πιο αποδοτική με βάση τους παραπάνω περιορισμούς. Έτσι, χωροθετήθηκαν αίθουσες, βοηθητικοί χώροι αλλά και χώροι προσωπικού γραμμικά, καταμήκος του οικοπέδου αλλά και παράλληλα στον κεντρικό οδικό άξονα που περνά μπροστά από αυτό, διαμορφώνοντας μια εσωστρεφή αυλή προστατευμένη από τη φασαρία του δρόμου αλλά και τα βλέμματα. Ανάμεσα στον προαύλιο χώρο και το κυρίως « σώμα » του κτιρίου υπάρχει ένας διάδρομος ανοιχτού τύπου που κατανέμει τις κινήσεις σε όλους του χώρους, τόσο στο  επίπεδο του ισογείου όσο και σαυτό του 1ου ορόφου. Ο διάδρομος διατηρήθηκε ανοιχτός για τον βέλτιστο φυσικό φωτισμό και αερισμό των αιθουσών κατά τις πρωινές ώρες.